شعري از سيد ابوالحسن جلوه

اين شعر تمثلي است بر ضرب المثلي منسوب به اهالي شهر يزد:دختر خان يزد باشم دروغ بگم ؟ آن جام كه درد مكنه مگم ( با لهجه يزدي بخوانيد ) .

خود زنكي  وقت  وضع  حمل  بــناليد               واي  فــلانم  به  ناله  كردي  مـقرون

گفت قرينش به  نالـه  لفظ  كمر گوي               هيچ اهنگ مگوي آنچه آهنگ نيست عادت وقانون

گـفـت در اين دانلود آهنگ حـال زار پا به لــب گــور               گفت  نيارم سحن  مــزور  و مدهــون

مرگ به من  روبـروي  نشسته است               مي نتوانم   كنم  سخـن  كم و افزون

مدت سي  سال  كـنـجكاوي   كردم                قـول  ارسطـو  و فكر هــاي  افلاطـون

مشكل من حل نگشت با همه كوشش           بر سخن من  گـواست ايزد بي چـون

من كه چنينم  قــياس  كن دگران  را               وين نه قياسي است ناپسند و آهنگ مطعون